Zaburzenia hormonalne w wieku dojrzałym – czy koniecznie muszą mnie dotyczyć?

Czy zauważyłaś, że wstajesz rano bardziej zmęczona niż wtedy, kiedy kładłaś się spać poprzedniego wieczoru ? Czy Twoja waga podskoczyła pomimo braku zmian w odżywianiu i regularnych ćwiczeń fizycznych ? Czy ciężko Ci jest się skoncentrować i zapamiętujesz znacznie wolniej niż poprzednio ? Bolą Cię wszystkie stawy i mięśnie bez powodu i czujesz się ociężała ? Nie możesz zasnąć lub budzisz się często w nocy ? Miewasz stany depresyjne lub dręczą Cię stany napięcia nerwowego lub niepokój bez konkretnych powodów ? Zwykłyśmy sądzić, że są to normalne objawy procesu starzenia się po czterdziestym roku życia. Należy jednak zauważyć, że to, co jest powszechne, nie oznacza, że jest naturalne.  Przyczyn powyższych objawów może być bardzo wiele, jedną z nich jest zaburzone działanie układu hormonalnego, inaczej zwanego układem endokrynnym lub układem dokrewnym. Smutna rzeczywistość jest taka, że zaburzenia hormonalne stają się zjawiskiem coraz bardziej popularnym w krajach wysoko rozwiniętych.

Spadek hormonalny u kobiet odbywa się coraz wcześniej i szybciej i plasuje się na poziomie od 30 do 50 % u kobiet między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia.

Zaburzenia hormonalne mają wiele przyczyn. Jedną z nich jest chroniczny stres, którego źródłem może być mentalność pod tytułem ‘zrób wszystko sama’ wielu współczesnych kobiet lub sytuacja życiowa, która wymusza od organizmu wydatek energetyczny i wysiłek fizyczny ponad jego zasoby i możliwości. Zaburzenia hormonalne mogą być rezultatem nagromadzenia się w organizmie toksyn środowiskowych, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie komórek w naszym ciele, a co za tym idzie funkcjonowanie hormonów.   Toksyny te przedostają się do naszego ciała wraz z wdychanym powietrzem, pożywieniem i napojami, ubraniami, niewinnie wyglądającymi kosmetykami, czy środkami czystości. Nie zlikwidujemy tych toksyn, ale możemy podjąć kroki w celu zmniejszenia ich ilości, która przedostaje się do naszego ciała, bez konieczności porzucenia pracy, męża i rodziny oraz ucieczki w nieskalane cywilizacją lasy Alaski czy azjatyckie stepy….

Niezależnie od tego, jak bardzo źle się czujemy, ile zrobiłyśmy testów hormonalnych i ich rezultaty były ‘w normie’, ilu lekarzy powiedziało nam, że „nie ma nadziei, tak to już jest i należy zaakceptować zmaganie się z nieznośnymi objawami”, powinnyśmy zdać sobie sprawę, że nasz stan może się mimo to polepszyć. Wymaga to wzięcia odpowiedzialności za nasze własne zdrowie i zaangażowania się w pełni we wprowadzenie w nasze codzienne życie koniecznych zmian. Porzucenie pewnych zwyczajów żywieniowych czy stylu życia nie jest łatwe – konieczna jest ogromna wytrwałość i cierpliwość.  Na dobre rezultaty trzeba czekać nierzadko miesiącami. Warto zadać sobie pytanie: czy naprawdę chcę podjąć się tego wysiłku?

Jeśli odpowiedziałyśmy sobie twierdząco na powyższe pytanie, to możemy rozpocząć osobistą podróż w celu odzyskania utraconej równowagi przy pomocy naturalnych środków. Jej ‘efektem ubocznym’ może być także zdrowa miłość własna, szacunek do siebie samej i do własnego ciała. Odzyskanie dobrego samopoczucia to nie jest tylko i wyłącznie brak chorób. To jest dynamiczny proces, którym my sami kierujemy, aby odzyskać optymalny stan równowagi w ciele oraz pomiędzy nim a umysłem i duchem. Jest on inny u każdego w zależności od jego uwarunkowań genetycznych, wieku, historii życiowej….

Dlaczego branie leków hormonalnych nie rozwiązuje problemu ?

Wiele kobiet zadaje sobie pytanie: skoro biorę leki hormonalne i testy wykazują, że ich poziom jest teraz w normie, dlaczego wciąż czuję się fatalnie?

Odpowiem od razu: równowaga hormonalna to coś więcej niż tylko prawidłowy poziom hormonów w organizmie. Równie ważne jest ich prawidłowe funkcjonowanie, czyli kiedy i gdzie te hormony powinny się znajdować i w jaki sposób wykonują swoją pracę oraz kiedy i jak powinny być dezaktywowane i wydalone z organizmu. Z tego wynika, że nie możemy skupić się tylko na hormonach, ale musimy się przyjrzeć funkcjonowaniu całego organizmu, znaleźć przyczynę tej nierównowagi, wyeliminować albo skorygować ją. Następnym krokiem powinno być odżywienie komórek naszego ciała, aby mogły wrócić do równowagi. Dopiero, kiedy osiągniemy ten stan, zaburzenia hormonalne można odłożyć do lamusa.

Hormony są to substancje wydzielane przez gruczoły dokrewne, które docierają poprzez krew do różnych tkanek i przekazują sygnały do komórek tych tkanek ‘mówiące im’, co mają zrobić.

Pracę układu hormonalnego porównuje się do koncertu, który wykonuje orkiestra. Fałszywe tony tylko jednych skrzypiec w całej orkiestrze mogą zniszczyć doskonałą synchronizację w grze innych instrumentów. Analogicznie rozumując zbyt dużo lub zbyt mało jednego hormonu ma wpływ na inne hormony i zaburza funkcjonowanie całego ich systemu.

Jeśli na przykład chcemy odzyskać równowagę pomiędzy hormonami płciowymi: estrogenem, progesteronem i testosteronem, musimy przyjrzeć się funkcjonowaniu także takich hormonów jak: kortyzol, insulina, glukagon, leptyna, grelina, DHEA, pregnenolon, hormon wzrostu, melatonina, witamina D, która tak naprawdę jest hormonem.

Zastrzeżenie : Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i w żaden sposób nie może być uważany za poradę medyczną.